Kadınlar, hayatları ilmek ilmek var ederler ve yaşanabilir bir hâle getirirler. Sabırla, sevdikleri bir şey yahut her şey için bıkıp usanmadan, sonuna dek mücadele ederler. Hiç kimse görmez, bilmez ama içlerinde ne meydan muharebeleri, ne savaşlar verirler.

Kolay kolay hiçbir savaşı kaybetmezler. Yeter ki inanmış oldukları sevdikleri onlara sırt dönmesin. İşte bir tek o zaman, artık güçleri kalmadığını ve yorulduklarını hissederler.

Mesela dantel veya örgü örmek yahut kanaviçe işlemek neden kadınları mutlu eder? Çünkü kadınlar, karşı karşıya geldikları her zorlukta ilmek ilmek de olsa, sonunda baharı getirebileceklerini düşünürler. Hoş, ilk örgüler genelde el bezi olur ama olsun, ardından mutlaka çok daha güzel dokunuşlar sergilerler.

Bunun bunun yanında “ters-düz” yaparak ortaya harika motifler çıkarabilir ve “terslikler” içinde bile size yaşanabilir, güzel bir hayat sunabilirler.